Als u in het dial-up bent, het spijt me zo
omdat: foto’s!
Dus mijn ochtendbijeenkomst in Shanghai ging goed, en we hadden de middag naar Sightsee. Het goot regen – wat mijn tweede favoriete soort weer is, na “licht bewolkt en motregen” omdat ik eerst een hekel aan verblinding, en ten tweede, zoals mijn moeder altijd zei: “Je bent niet gemaakt van suiker, ‘t-smelt. ” Regen wist de straten uit en maakt alles er zelfs nog veel meer pittoresk uit. Elke stad is romantisch in de regen, zelfs Harlow New Town, dus Shanghai is praktisch de LD-50-dosis romantisch wanneer het regent.
Helaas voelden mijn reisgezellen niet op dezelfde manier over de regen of extatische op het vooruitzicht van het winkelen van stoffen, dus ze hebben gered tot het werk (of trainen). Ik greep een taxi naar de Shanghai Dongjiadu Lu-stoffenmarkt, waar ik onmiddellijk zestien meter stof voor ongeveer $ 40 gekregen.
Hier is de geweldige man die me de eerste vier meter heeft verkocht. (Mijn excuses voor mijn arme cam skillz. Ze moeten PH34R3D zijn, maar niet omdat ze op enigerlei wijze L337 zijn.)
Het zag er zo uit, een groot bruin, cafe-au-lait en rode afdruk. De stof heeft een geweldige hand, is misschien een katoen-zijden mengsel, is misschien een katoen-rayon-mix. Ik heb een beslissing genomen om deze keer geen zijden charmeuse te krijgen, omdat ik geen van de zijde heb genaaid die ik afgelopen september in Beijing heb gekregen, en omdat ik niet naar huis wilde met veel chinoiserie die ik niet zou willen gaan slijtage. Ik keek strikt voor katoen- of zijde / katoenafdrukken, de wilder hoe beter.
Ik zie dit in een late jaren 1930, begin 1940-ish-jurk met misschien een kleine kraag, die onder de buste wordt verzameld, en een rok van een kwartcirkel, onder-knielengte.
Toen passeerde ik de kraam van de gekke rokken, of misschien wel het huis van Shanghai Danceport – niet helemaal zeker wat hier aan de hand was, maar ik was erg verleid. Toen herinnerde ik me hoe weinig ruimte er in mijn bagage of mijn leven was voor een tweekleurige zwart-en-rode lovertjes uitlopende en verstekte trompetminiskirt. Helaas.
Toen kreeg ik het volgende stuk stof, een mooie soort deco-y blauwe print. (Deze foto is vooral slecht.) Het is een zware twill weefsels; Ik ben er vrij zeker van dat het zijde is of op zijn minst zijde-katoen. Ze hadden het in drie kleuren (blauw, room en groen), maar dit herinnerde me aan het eerste stuk Liberty Tana Gazon dat ik ooit heb gekocht, dus ik koos het blauw. Ik denk dat het een op maat gemaakte jaren 50-jurk met gerolde heupzakken en een vee-nek wil zijn.
Hierna besefte ik dat mijn zorgvuldige plan om elk gangpad in rust te lopen was verdampt en dat ik geen idee had op welke manier dan ook met de gang was (oké, ik herkende de kraam van cartoon karakter beddengoed en de kraam van nepbont met ruzie maken van mensen, en de kraam van de echt schattige groene corduroy jasje toen ik ze weer zag) Dus ik stopte met het proberen systematisch te zijn en gewoon doorwandig te zijn. Ik vond dit in een box van shirts – het is 54 centimeter groot of zo (al de rest waren 45):
Deze wil een hippie chick-jurk gebleven in bruin. Of mogelijk dat bleekselderij groen. I denk. Een tijdje nu elk stuk stof dat ik wil zijn de hippie chick jurk, maar vorige zomer wilde alles een cirkelrok zijn. Vaak moet je gewoon naar de stof kijken en zeggen, Sternly: “Luister, je weet dat ik van je hou, toch? En dat ik wil dat je gelukkig bent? Maar ik heb al [Astronomisch nummer hier gemaakt] van dat patroon. Hier is een geweldige stapel echt mooie patronen. Ik laat je al een tijdje met hen met hen en je kunt beslissen, ‘Kay?’
Ten slotte was ik al klaar om te gaan, of klaar om echt uit te spoelen en een stuk met dubbele kasjmier te krijgen, ook al weegt het over een gazillion pond en hoewel ik nooit de kracht van wil zou hebben om erin te hebben Ik zag dit:
Het is een heel laagwaardige voile, wat aangeeft dat het niet zwaar genoeg is voor een jurk (tenzij ik het pin-tuck het, zei de gekke vrouw), maar hey! Kersen! Echt, echt schattige kersen! Ik heb hier 3,8 meter van gekregen – alles wat overblijft van de bout. Ik was mijn wil verloren om op dat moment het dwingende ding te doen; Het geheel “Look Mildy geïnteresseerd, schudsel luidruchtig tegen prijs, bereid je voor om weg te lopen, wacht op de volgende aanbieding, maak lagere counteroffer, reageer met veel meer head-shaking to New Prijs, Blah Blah Blah” leek gek op een verschil van, hooguit, twee of drie dollar. Ik heb nauwelijks een inspanning geleverd met deze stof, dus ik denk dat dit een stuk duurder was dan de Silk Twill!
Ik heb er een beetje meer tijd doorgebracht, meestal genieten van andere westerlingen worden gemeten voor tee-shirts en pakken (ik had een pakpatroon gebracht op de toeval van de kans dat ik de tijd zou moeten worden aangebracht en het is verzonnen, maar Heeft een beslissing genomen die ik liever het geld op weefsel doorbrengt), maar dan begonnen de leveranciers allemaal in te pakken, in een vuile stemming vanwege de natte vloeren en het lekkende dak, dus ik ging weg en liep een paar nog veel meer blokken in de gieten Regen, geniet enorm. Toen besefte ik, hey, alle gebouwen op deze specifieke straat zijn volledig verbrand, dakloos en onbewoond (en dat woULD BE HET BESTE CASE-scenario) En alle mensen die hier zijn, staren zich in de westelijke vrouw in de felroze regenjas en oranje panty, dus misschien moet ik een taxi krijgen. Dus ik deed.
Ik nam ook een foto van ‘s werelds engste mannequin, die moet zijn gekocht bij de brandverkoop van het Nazi Uniform Supply Company, maar ik publiceerde het niet. Misschien later als je heel erg goed bent.
Het is 5 uur ‘s middags en ik ben gisteren oplopend voor een uur op de slaap en dus wees de naald naar volle paar uur vroeg – en dus lijden jullie allemaal. Volgende invoer is waarschijnlijk mij, leef van Budokan, ik geef Tokyo aan.
Deel dit:
Twitter
Facebook
Soortgelijk:
Zoals het laden …
Verwant
Japanse stof winkelen: tomaataugust 4, 2008
Stof Winkelen in Japan: Liberty! 5 augustus 2008with 56 Opmerkingen
Waarom ik geen eenvoud zal gebruiken Printsw Patronen opentojanuary 13, 2012in “Patterns”